Nermi Uygur "Canına kıyma yoluna gitmek, kendini kapalı bir dizgenin tutsağı kılmaktır" diyordu bir gün; konuşuyorduk... "Oysa yaşamak, dizgeyi ya da dizgeleri her zaman açık bırakmak, değişikliğe hazır tutmak demek..." Bilmem, kişi, yaşamla birlikte, açık dizgeyi de reddedemez mi? Pişmanlığın, açıklığın, özgürlüğün ötesine geçemez mi, özgürlüğü ortadan kaldıran bu sonul, dönülmez davranışla?
(Göçmüş Kediler Bahçesi, Bilge Karasu, Metis Yayınları, 79,"Yengece Övgü" adlı öyküsünden.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder