duruyordun
kitaplardan yapılmış
kulelerin arasında
"ama bu çok tatlı bi şarkı"deyip
sesini açtığın müziğin.
tam çaprazımda
tepsideki makas gibi
sunup da kendini
bana da şöyle bir bakıp çıktın
pek kalmadın açıkça.
dağılması güç bir
uğultu bıraktın
açılmamış bir paket
başımdaki masaya
vardım
açık bırakılmıştı ışıkların
beni giydirdin
beni soydun
dokunmadın.
tadın acıdı
terin ekşidi
ama çabuk kurudu çamaşırların
sen ipleri yormadın
herşey bitince
tuttun
kelimelerden küçük bir top yapıp
yuvarladın bana
ve durdun baktın.
kesmedim
ipleri,
bulamadım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder