
çünkü herkesin bir sınırı var
sen de sınırını itip duruyor musun
benim gibi
öteye,
öfkeyle
deli oluyor musun
aklın başına geldikçe?
şiddetten bahsediyorlar
bize.
buluştuğumuz yer
tam...
burası
hani ellerimizle telefonlar etmişiz birbirimize
dudaklarımız birbirine dokunurken
birbirimizin derisini sıyırıp geçen
kirli tırnaklarımız
ikimiz de dehşetli bir hortumla
kendi içine
emilirken
bağırıyorlar ya,
kirlenmek güzeldir
sadece umarsızsan!
belki
asla yok olmayan sızı
-o hep kaçtığımız-
ruhu bir sakatattan ayıran
sen misin beni koruyan
kendimi bırakırken tutan
hani küçük acımış yerlerim
hani herkes beni çok severmiş
ben hariç,
hayatta her bilgi
başka bir bilginin eksikliği
gördüğün müyüm
sustuğum mu
ya bu kadar cüretkarsam?
herkes
karşısındakine dokunabildiği kadardır,
değil mi?
bu değil mi "gerçek" olan!
belki tek istediğim
beni yatıştırman
bana sesini mırıldan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder